ساعت بی‌عقربه

از بلندای آسمان که نگاه کنید آدم‌ها کوچک دیده می‌شوند و حرکاتشان به عروسک‌های کوکی می‌ماند. انگار در میان خیل بدبدختی‌ها. همچون ماشینی بی‌اختیار اینجا و آن‌جا می‌روند. چشم‌هایشان را نمی‌بینید؛ و سرانجام تحمل این همه غیرممکن می‌شود.